Рубрика: Գրականություն

Գրականություն. 01.20.2020

 

Ծովանկար

Այս պատմվածքը մի տղայի մասին էր, ով հարյուրավոր ինքնասպան լինող մարդկանց դիտորդն էր, նա տեսնում էր, թե ինչպես էին մարդիկ ծովը նետվում և ինքնասպան լինում և բացի դրանից նա ուրիշ ոչինչ չէր տեսնում։ Նա իր կյանքը առանց այդ աշխատանքի չէր պատկերացնում, նրա համար այդ ամենը դարձել էր սովորական բան, սովորական առօրյա։ Նա անգամ ծովը նետվող մարդկանց ստիպում էր, որ իրենց հագուստները հանեին և նոր ծովը նետվեին և հետո իրենց հագուստը տալիս էր մեկ ուրիշին։ Ինձ թվում է, եթե ես էլ աշխատեի նմնատիպ վայրում ամեն օր միգուցե ինձ համար էլ այդ ամենը սովորական բանն լիներ և վերջում իմ վերջն էլ այդպես լիներ, ինչպես եղավ նրա հետ։

Оставьте комментарий